top of page

Communiceren zonder shit

lvdsteen5
We dragen allemaal een hoop bagage (of shit) met ons mee en dat beïnvloedt ons dagelijks in het contact met anderen. Ingesleten patronen en ervaringen sturen ons in onze relaties. Sinds ik me hier van bewust ben, ben ik een stuk milder geworden in mijn communicatie met anderen (meestal). Minder oordelen en met oprechte nieuwsgierigheid iemand benaderen, is iets wat iedereen kan leren. Maar waar begin je?

Bewustwording

Het begint zoals met alles bij bewustwording. Niemand communiceert namelijk zonder z'n eigen geschiedenis (ervaringen, overtuigingen, patronen en overlevingsmechanismen) mee te nemen, hoe hard je je best ook doet. Je bewust worden van je eigen shit, vereist een spiegel. Spiegelen betekent dat alles in je buitenwereld een spiegel is van je binnenwereld. Jouw reactie op iets of iemand komt ergens vandaan. Spiegelen is alleen niet altijd even leuk, maar is eigenlijk vooral confronterend. Toch is dit iets wat nodig is, als jij wil zien wat jij meeneemt in je communicatie met anderen.


Waarom raakt het me zo wat de ander zegt? Welke ervaringen neem ik mee in deze relatie? Wat zit me nu echt dwars? Zijn mijn gedachten echt waar of is het mijn eigen invulling, mijn interpretatie?


Stel dat je uit een groot gezin komt en je moest vroeger alles delen. Leren delen is iets wat we peuters al meegeven en het is wenselijk gedrag. Toch kan het een gevoel creëren dat je moet vechten voor wat van jou is. Een terugkerend gevoel van onrechtvaardigheid, van tekortkomen. Wat doet deze ervaring met jou in je relatie? Of op je werk? Als die ene collega wel die promotie of die toffe klus krijgt en jij niet? Welk mechanisme wordt er dan geactiveerd? Soms triggert dit bepaald gedrag wat totaal niet passend is bij de situatie. Ken je die collega die meteen een hoop heisa maakt om (voor jou) niets? Die bijna staat te stampvoeten als een peuter omdat hij of zijn z'n zin niet krijgt? Deze reactie komt voort uit eerdere ervaringen, uit een gebrek aan iets.

vrouw met backpack
Welke bagage draag jij bij je?

Patronen

Snel in de slachtofferrol schieten, zie ik nogal snel bij mensen. Ik heb geleerd verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen gedrag, het niet buiten mezelf te leggen maar er zijn veel mensen die geneigd zijn om oorzaken van problemen buiten zichzelf te leggen. Ik vind het soms lastig om niet boos te worden als ik dit signaleer bij iemand. Maar wat triggert de boosheid in mij? En wat maakt dat de ander het lastig vindt om naar zichzelf te kijken? In deze situatie neem ik mijn shit mee en de ander net zo goed. Niet altijd handig maar wel hartstikke menselijk. Schiet ik dan nooit in de slachtofferrol? Jazeker wel, dit mechanisme zit er bij mij ook in maar is niet zo dominant aanwezig.


Een ander voorbeeld is dat ik van mijn ouders heb meegekregen om door te werken. Niet lullen maar poetsen. Niet te lang blijven twijfelen. Gas d'r op, knoop doorhakken.....en door. Ellenlange vergaderingen waar iedereen een plasje over een punt en een komma doet, daar heb ik dan ook heel veel moeite mee. Mijn geduld is al vrij snel op. Aan het eind van de vergadering is meestal de conclusie hetzelfde als die ik een half uur eerder al had getrokken. Waarom vind ik het zo lastig als iets trager gaat? Welk mechanisme gaat er aan in mij?


Wellicht heb je een slechte relatie achter de rug waarin je je niet gezien en gehoord voelde? Waarin jouw stem niet telde? Dan heeft dit gevolgen voor alle andere relaties die volgen, ook die op je werk. Je zal er voor zorgen dat het je geen tweede keer gebeurt! Jij zal mogelijk gehoord en gezien willen worden zoals nooit tevoren. Maar gaat dat op een handige manier? Of heb je al meteen het idee dat iemand je niet serieus neemt? Hoe helder kun je het nog waarnemen of is alles gekleurd? Is de behoefte aan erkenning zo groot dat je het niet meer herkent als je wel gezien en gehoord wordt? Ga je jezelf misschien overschreeuwen zodat niemand je meer over het hoofd kan zien?


Wat ik in mijn werk en in mijn omgeving ook vaak tegenkom zijn mensen (vaak vrouwen) die geleerd hebben om zichzelf weg te cijferen. Eerst een ander en daarna zij pas. Vaak hebben ze dit voorbeeld van ouders meegekregen. Moeders die zich wegcijferen voor de kinderen en soms voor hun partner. Deze mensen zorgen uitstekend voor anderen, zeggen meestal 'ja' en zijn mensen waar je altijd op kan rekenen. Begrijp me niet verkeerd, zorgzaam zijn is een hele mooie eigenschap. Als iedereen dat was dan was de wereld wat aangenamer geweest. Maar TE zorgzaam kan ook irritatie opwekken. Want de 'doe ik wel', ' laat maar', of 'nee ga jij maar eerst', is voor hun naaste omgeving niet altijd fijn.


In een relatie kan dit voor de nodige frictie zorgen, er is geen balans. Op het werk wordt hier helaas vaak dankbaar gebruik van gemaakt door mensen die het werk maar al te graag uit handen geven. Deze mensen raken waarschijnlijk ergens een keer leeg. Of ze zijn er een keertje klaar mee en gaan het tegenovergestelde doen. Of ze gaan het anderen kwalijk nemen dat zij gebruik maken van de vrijgevigheid. Je kan niet alleen maar blijven geven namelijk. Daarbij ontnemen ze anderen ook om te geven. En geven, geeft juist vaak zo'n fijn gevoel! Is zo iemand misschien ook gewoon op zoek naar erkenning? 'Als ik maar blijf geven, dan kan niemand boos op me worden'.

Wat maakt dat iemand anderen voorop stelt? Waarom vinden ze het zo moeilijk om zichzelf (af en toe) op de eerste plaats te zetten? En hoe ga je om met iemand die alleen maar wil geven en moeite heeft met ontvangen? Kun je dit met mildheid bekijken of wekt het alleen maar irritatie op? En waar komt die irritatie bij jou dan vandaan? Of ben jij ook een gever? Onderzoek dit eens bij jezelf.


Hoe helder zie jij het?

Tal van voorbeelden zijn er te vinden, ook bij jou, waarin jouw communicatie, jouw blik op de wereld, dusdanig gekleurd is dat je niet meer helder kan zien wat er nou echt gezegd wordt.


Als je je hier bewust van bent, van de shit van jezelf en de shit van de ander, dan zal communiceren een andere dimensie krijgen. Je krijgt meer begrip voor de (voor jou) overtrokken reactie van de ander. Je herkent je eigen onredelijke opmerking en kan er met de ander op terugkomen en je excuses aanbieden. Hoewel onze bagage altijd bij ons blijft, kun je er wel actief aan werken om het in contact met anderen minder aanwezig te laten zijn.


Objectief communiceren gaat nu eenmaal niet. We kijken allemaal door een gekleurde bril naar de wereld.

17 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

De Pleaser

Comments


Bezoekadres praktijk

Plein 16, 5481 VS Schijndel

M: info@praktijkhetsteentje.nl

T: 06 51 80 97 08

Bezoek praktijk uitsluitend op afspraak

KvK nummer 90485076

Bank: NL85KNAB0616863667

Praktijk Het Steentje is vrijgesteld van BTW

Algemene voorwaarden

Privacystatement

Praktijk Het Steentje is aangesloten bij het NIBIG (Nederlands Instituut voor Belangenbehartiging Integrale Gezondheidszorg)

  • LinkedIn
  • Instagram
  • Facebook

2023  Praktijk Het Steentje - Alle rechten voorbehouden

bottom of page